M. KÂMİL YAŞAROĞLU - TDV İslâm Ansiklopedisi

M. KÂMİL YAŞAROĞLU

Müellif toplam 95 madde veya madde bölümü telif etmiştir.
TDV İslâm Ansiklopedisi’ne katkıda bulunduğu ilim dalları:
    Fıkıh, İslam Felsefesi ve Ahlak, İslam Tarihi ve Medeniyeti, Kelâm ve Mezhepler Tarihi, Tefsir, Türk Tarihi ve Medeniyeti
Müellifin özgeçmişi
İstanbul’da doğdu (1966). Sarıyer İmam-Hatip Lisesi’nden (1984) ve Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’nden mezun oldu (1988). Aynı üniversitenin Sosyal Bilimler Enstitüsü Temel İslam Bilimleri Anabilim Dalı’nda “İslâm Hukukunda Gabin” başlıklı teziyle yüksek lisansını (danışman: Doç.Dr. İbrahim Kâfi Dönmez, 1990) ve “Pakistan’da İslâm Ceza Hukukunun Kanunlaştırılması” başlıklı teziyle doktorasını (danışman: Prof.Dr. Fahrettin Atar, 1996) tamamladı.

1993-1994 yıllarında akademik araştırmalar yapmak amacıyla İngiltere’de bulundu. 1996 yılında Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Araştırmaları Merkezi’nde (İSAM) araştırmacı unvanıyla çalışmaya başladı. İSAM tarafından hazırlanan TDV İslâm Ansiklopedisi’ne müellif-redaktör ve Fıkıh İlim Heyeti üyesi olarak önemli katkılarda bulundu; 95 madde veya madde bölümü telif etti, çok sayıda maddenin ilmî redaksiyonunu yaptı. 1998-1999 öğretim yılında Türkmenistan Mahtumkulu Üniversitesi’nde öğretim üyesi olarak bulundu. 2004-2011 yılları arasında İSAM’da genel sekreter olarak görev yaptıktan sonra bu kurumdan ayrıldı ve Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’ne “Kur’an-ı Kerim Okuma ve Kıraat” öğretim üyesi olarak atandı. Halen aynı fakültede bulunmaktadır.

“Coulson’un İslâm Hukuku’na Bakışı” (Oryantalistlerin Gözüyle İslâm, İstanbul 2003), “Mevdûdî ve İslâm Hukuku” (Mevdûdî: Hayatı, Görüşleri ve Eserleri, İstanbul 2007), “Kur’an-ı Kerim ve Hz. Muhammed” (1400. Yılında Kur’an-ı Kerim, yy., 2010) ve “Diyanet İşleri Başkanlığı’nın Hutbe Hizmetlerine Genel Bir Bakış” (Yakın Doğu Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2016, II/1) gibi kitap bölümleri ve makalelerin yanı sıra Hitabet ve Meslekî Uygulama (İmam Hatip Liseleri için ders kitabı, Ankara 2017) ve Muhammed Hamîdullah (Köln 2018) gibi eserler kaleme almıştır.
Güncelleme Tarihi: 01.02.2020
Müellifin telif ettiği maddeler veya madde bölümleri
İBN ARDÛN
Mâlikî fakihi.
İBN ÂSIM, Ebû Bekir
Mâlikî fakihi, şair ve edip.
İBN HAMDÂN
Hanbelî fakihi ve muhaddis.
İBN LÜBÂBE
Mâlikî fakihi.
İBN MÜFERRİC
Mâlikî fakihi ve muhaddis.
İBN RÂŞİD
Mâlikî fakihi.
İBN ŞEREF el-MAKDİSÎ
Şâfiî fakihi.
İBN ZEKİYYÜDDİN
Şâfiî fakihi ve başkadı.
İBNÜ’l-HADDÂD el-KİNÂNÎ
Şâfiî fakihi ve Mısır kadısı.
İBNÜ’l-LAHHÂM
Hanbelî fakihi.
İBNÜ’s-SABBÂĞ
Şâfiî fakihi.
İNFİTÂR SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in seksen ikinci sûresi.
İNSÂN SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in yetmiş altıncı sûresi.
İNŞİKĀK SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in seksen dördüncü sûresi.
İNŞİRÂH SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in doksan dördüncü sûresi.
İRŞÂDÜ’l-FUHÛL
Muhammed b. Ali eş-Şevkânî’nin (ö. 1250/1834) fıkıh usulüne dair eseri.
ÎSÂ b. DÎNÂR
Mâlikî fakihi.
İSRÂ SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in on yedinci sûresi.
KÂBE / 2. Bölüm: FIKIH
İslâm inanışına göre yeryüzünde yapılan ilk mâbed, müslümanların kıblesi.
KĀF SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in ellinci sûresi.
KÂFİRÛN SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in yüz dokuzuncu sûresi.
KALEM SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in altmış sekizinci sûresi.
KAMER SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in elli dördüncü sûresi.
KAN
KĀRİA SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in yüz birinci sûresi.
KASAS SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in yirmi sekizinci sûresi.
KAZÂ
Vakti içinde yerine getirilmeyen bir ibadetin, daha sonra ifa edilmesi anlamında fıkıh terimi.
KESKİOĞLU, Osman
Son dönem din âlimi.
KİRMÂNÎ, Rükneddin
Hanefî fakihi.
KONEVÎ, Cemâleddin
Hanefî fakihi.
KUREYŞ SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in yüz altıncı sûresi.
KÜSÛF / 1. Bölüm
Ayın güneşle dünya arasına girerek güneş ışığını engellemesi, güneş tutulması.
LÂNET
Allah’ın bağış ve merhametinden uzak olma anlamında bir terim.
LEYL SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in doksan ikinci sûresi.
LİVÂTA
Erkekler arasındaki eşcinsel ilişki.
MÂİDE SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in beşinci sûresi.
MARGOLIOUTH, David Samuel
İngiliz şarkiyatçısı.
MÂŞALLAH
Daha çok beğenme duygusunu anlatmak üzere kullanılan bir tabir.
MÂÛN SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in yüz yedinci sûresi.
MEÂRİC SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in yetmişinci sûresi.
MECÂMİU’l-HAKĀİḲ
Osmanlı âlimi Ebû Saîd el-Hâdimî’nin (ö. 1176/1762) fıkıh usulüne dair eseri.
MECMAU’l-FIKHİ’l-İSLÂMÎ
İslâm Konferansı Teşkilâtı’na bağlı İslâm Fıkıh Akademisi.
MEHÂMİLÎ, Hüseyin b. İsmâil
Ṣaḥîḥ-i Buḫârî’nin râvisi, Kûfe kadısı.
MERÂGĪ, Ahmed Mustafa
Tefsir ve Arap edebiyatı âlimi.
MERYEM SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in on dokuzuncu sûresi.
el-MEŞRİK
Cizvitler’in kurduğu Beyrut Saint Joseph Üniversitesi’ndeki Katolik rahipler tarafından yayımlanan ilmî dergi.
MEVSÛATÜ’l-FIKHİ’l-İSLÂMÎ
Mısır Vakıflar Bakanlığı’na bağlı İslâmî İşler Yüksek Meclisi tarafından yayımlanan fıkıh ansiklopedisi.
el-MEVSÛATÜ’l-FIKHİYYE
Küveyt Vakıflar ve Din İşleri Bakanlığı tarafından yayımlanan fıkıh ansiklopedisi.
MIZRAKLI İLMİHAL
Osmanlı ilmihal geleneğinin ilk örnekleri arasında yer alan anonim eser.
MİLLETLERARASI İSLÂM HİLÂL KOMİTESİ
İslâm Konferansı Teşkilâtı’na bağlı yardım kuruluşu.
MİNHÂCÜ’t-TÂLİBÎN
Nevevî’nin (ö. 676/1277) Şâfiî fıkhına dair eseri.
MOLLA GÜRÂNÎ
Osmanlı âlimi ve müftüsü.
MUHAMMED HAMÎDULLAH
XX. yüzyılın önde gelen İslâm âlimlerinden.
MUHAMMED SAÎD
Pakistanlı tıp âlimi ve eğitimci.
MUHAMMED SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in kırk yedinci sûresi.
MUHAMMED ŞÂKİR, Hanbelîzâde
Suriyeli hukukçu ve devlet adamı.
MUHARREM
Hicrî yılın ilk ayı.
el-MUHTASAR
Ebû Şücâ‘ el-İsfahânî’nin (ö. 500/1107’den sonra) Şâfiî fıkhına dair eseri.
MÛSÂ İZNİKÎ
Osmanlı âlimi.
MUSANNİFEK
Osmanlı âlimi.
MUTAFFİFÎN SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in seksen üçüncü sûresi.
MÜCÂDİLE SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in elli sekizinci sûresi.
MÜDDESSİR SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in yetmiş dördüncü sûresi.
MÜLK SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in altmış yedinci sûresi.
MÜ’MİN SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in kırkıncı sûresi.
MÜ’MİNÛN SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in yirmi üçüncü sûresi.
MÜMTEHİNE SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in altmışıncı sûresi.
MÜNÂFİKŪN SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in altmış üçüncü sûresi.
MÜRSELÂT SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in yetmiş yedinci sûresi.
MÜZZEMMİL SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in yetmiş üçüncü sûresi.
NAHL SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in on altıncı sûresi.
NAMAZ
İslâm’ın beş şartından biri.
NÂS SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in yüz on dördüncü ve son sûresi.
NASR SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in yüz onuncu sûresi.
NECM SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in elli üçüncü sûresi.
NİSÂ SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in dördüncü sûresi.
NÛH SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in yetmiş birinci sûresi.
NÛR SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in yirmi dördüncü sûresi.
RA‘D SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in on üçüncü sûresi.
RAHMÂN SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in elli beşinci sûresi.
RÛM SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in otuzuncu sûresi.
SAF SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in altmış birinci sûresi.
SAFER
Hicrî yılın ikinci ayı.
ŞÂBAN
Hicrî yılın sekizinci ayı.
ŞEMS SÛRESİ
Kur’ân-ı Kerîm’in doksan birinci sûresi.
ŞEVVAL
Hicrî yılın onuncu ayı.
ÜÇ AYLAR
Receb, şâban ve ramazan aylarını birlikte ifade eden bir tabir.
VAKİT
İbadetler ve hukukî işlemlerde sebep veya şart işlevi gören zaman unsuru.
ZİLHİCCE
Hicrî yılın son ayı, dört haram aydan biri.
ZİLKADE
Hicrî yılın on birinci ayı, dört haram aydan biri.
TDV İslâm Ansiklopedisi'nden rastgele bir madde okumak ister misiniz?
BAŞKA BİR MADDE GÖSTER