MESCİD-i NEBEVÎ
Medine’de içerisinde Hz. Peygamber’in kabrinin de bulunduğu mescid.
HAREM
Mekke ve Medine şehirleriyle çevrelerindeki belirli bölgeler için kullanılan terim.
HAREMEYN
Mekke ve Medine şehirlerini birlikte ifade eden tabir.
HİCRET
Dinî sebeplerle bir yerden diğer bir yere göçme ve özellikle Hz. Peygamber’in Mekke’den Medine’ye göç etmesi olayı.
HİCAZ
Arabistan yarımadasında Kızıldeniz’in doğu sahili boyunca uzanan ve Haremeyn ile mîkāt yerlerini içine alan coğrafî bölge.
DÂRÜSSÜNNE
Medine için kullanılan isimlerden biri.
MEDİNE VESİKASI
Medine’deki farklı dinî, siyasî ve etnik grupların katılımıyla hazırlanan, Hz. Peygamber’in devlet başkanlığında birlikte yaşamayı öngören siyasî-hukukî belge.
ENSAR
Hz. Peygamber’e ve muhacirlere yardımcı olan Medineli müslümanlar.
CENNETÜ’l-BAKĪ‘
Medine’de müslümanların kurduğu ilk mezarlık.
AMEL-i EHL-i MEDÎNE
Medine halkının uygulaması mânasına gelen ve Mâlikî mezhebinde özel yeri olan bir hüküm kaynağı.
FAHREDDİN PAŞA
Medine müdafii, Türk kumandanı.
HİCAZ DEMİRYOLU
II. Abdülhamid tarafından 1900-1908 yıllarında Şam ile Medine arasında inşa ettirilen demiryolu.
MESÂCİD-i SEB‘A
Medine’nin kuzeyindeki yedi mescide verilen isim.
FUKAHÂ-yi SEB‘A
Tâbiîn döneminde yaşamış Medineli yedi fakih.
ŞEYHÜLHAREM
Mescid-i Harâm ile Mescid-i Nebevî’de ders veren tanınmış âlimlere, buralarda görev yapan hizmetlilerden sorumlu kişilere, ayrıca Mekke ve Medine’nin yönetimini üstlenen kimselere verilen unvan.
EVS (Benî Evs)
Medine’de ensarı teşkil eden Kahtânî asıllı iki Arap kabilesinden biri.
HAZREC (Benî Hazrec)
Medine’de ensarın mensup olduğu Kahtânî asıllı meşhur iki Arap kabilesinden biri.
AKĪK
Medine’nin güneybatısında bulunan bir vadi.
ÂİR
Medine’nin güneyinde yer alan ve Medine hareminin sınırlarından birini teşkil eden dağ.
BUÂS
Medine’nin güneydoğusunda bulunan bir vahanın ve burada meydana gelen savaşın adı.
SENİYYETÜLVEDÂ
Medine’de yolcuların karşılanıp uğurlandığı iki tepe.
VÂDİLKURÂ
Medine’nin kuzeybatısında eski bir ziraat bölgesi.
Bİ’RİERÎS
Medine’de Kubâ Mescidi yanında Hz. Peygamber’in mührünün düşüp kaybolduğu kuyu.
RÛME KUYUSU
Medine’de Hz. Osman tarafından satın alınarak vakıf haline getirilen kuyu.
DEŞÎŞE
Haremeyn fukarasına verilmek üzere Mekke ve Medine imaretlerinde pişirilen bir çeşit çorba.
FAH
Mekke-Medine yolunda, özellikle Şiîler tarafından kutsal sayılan bir vadi.
HİL
Mekke ve Medine haremlerinin dışında kalan bölge için kullanılan fıkıh terimi.