FELSEFE
Varlık, bilgi ve değerler alanıyla ilgili problemleri akılcı, tenkitçi yöntemlerle inceleyen ve temellendiren sistemli fikrî faaliyetler bütünü.
ARİSTO
İslâm felsefesi üzerinde önemli etkileri olan İlkçağ Yunan filozofu.
FÂRÂBÎ
İslâm felsefesini metot, terminoloji ve problemler açısından temellendiren ünlü Türk filozofu.
İBN SÎNÂ
İslâm Meşşâî okulunun en büyük sistemci filozofu, Ortaçağ tıbbının önde gelen temsilcisi.
GAZZÂLÎ
Eş‘arî kelâmcısı, Şâfiî fakihi, mutasavvıf, filozoflara yönelttiği eleştirilerle tanınan İslâm düşünürü.
DÜŞÜNME
İSTİDLÂL
Bir veya birden çok önermeden başka bir önerme çıkarma, akıl yürütme anlamında mantık terimi.
eş-ŞEMSİYYE
Ali b. Ömer el-Kâtibî el-Kazvînî’nin (ö. 675/1277) mantığa dair risâlesi.
Mİ‘YÂRÜ’l-İLM
Gazzâlî’nin (ö. 505/1111) mantığa dair eseri.
er-RED ale’l-MANTIKIYYÎN
Takıyyüddin İbn Teymiyye’nin (ö. 728/1328) mantıkçılara karşı yazdığı eseri.
ÎSÂGŪCÎ
Furfûriyûs (Porphyrios) tarafından Aristo’nun Kategoriler’ine giriş olarak yazılan eser; İslâm dünyasında aynı maksatla yazılmış eserlerin ortak adı.
MAKŪLÂT
İnsan düşüncesinin ve varlığın en genel, en nihaî taksim ve tasnifini ifade eden terimler, kategoriler; bir önermede yüklemin konuya izâfe edilme tarzı anlamında mantık terimi.
KIYAS
Bilinenden hareketle bilinmeyene ulaşmayı ifade eden mantık, fıkıh ve dil bilimi terimi.
BEŞ SANAT
Kıyas türlerinin uygulama alanları için kullanılan bir mantık terimi.
ÖNERME
Hüküm bildiren cümleler için kullanılan mantık terimi.
TEMSİL
Tikelden tikele giden akıl yürütme yöntemi için kullanılan mantık terimi.
AKIL
İnsanı diğer canlılardan ayıran ve onu sorumlu kılan temyiz gücü, düşünme ve anlama melekesi.