TA‘LÎKĀT
İslâm telif geleneğinde bir metnin daha iyi anlaşılabilmesi için sayfa kenarlarına yazılan notlar, bir müellifin bazı görüş ve düşüncelerinin notlar halinde toplandığı eserlerin ortak adı.
HÂŞİYE
Kitapların sayfa boşluklarına yazılan çoğu kısa açıklamalar için kullanılan terim.
ŞERH
İslâm dünyasında bir eserin daha geniş biçimde açıklanması amacıyla yazılmış kitapları ifade eden bir telif türü.
İHTİSAR
Bir hadisi kısaltmak anlamında terim.
TEHZÎB
Bir ilim dalında kaleme alınan özlü eser; bir kitabı kısaltmak, ikmal ve tashih etmek, yeniden düzenlemek suretiyle ortaya konulan eser.
TEZKİRE
Fars ve Türk edebiyatlarında şairlerin biyografilerine dair eserlerin ortak adı.
eş-ŞEKĀİKU’n-NU‘MÂNİYYE
Taşköprizâde Ahmed Efendi’nin (ö. 968/1561) Osmanlı ulemâ ve meşâyihine dair biyografik eseri.
el-KÂMİL
İzzeddin İbnü’l-Esîr’e (ö. 630/1233) Ortaçağ’ın en güvenilir tarihçilerinden biri olma özelliğini kazandıran eser.
HADÎKATÜ’l-VÜZERÂ
Osmanzâde Ahmed Tâib’in (ö. 1136/1724) Osmanlı sadrazamlarına dair biyografik eseri.
DEVHATÜ’l-MEŞÂYİH
Müstakimzâde Süleyman Sâdeddin Efendi’nin (ö. 1787) Osmanlı şeyhülislâmlarına dair biyografik eseri.
VAK‘ANÜVİS
Osmanlı Devleti’nde resmî tarihçiler için kullanılan unvan.