Oğlu ve talebesi
NERÂKĪ, Molla Ahmed
Şiî fakihi.
Hocası
İBN USFÛR el-BAHRÂNÎ
İmâmiyye Şîası’nın Ahbârîliği itidale yönlendiren âlimlerinden biri.
Hocası
BİHBEHÂNÎ, Muhammed Bâkır
Şiî ulemâsınca hicrî XII. yüzyılın müceddidi olarak kabul edilen ve Ca‘ferî fıkhında Usûlî mektebini hâkim kılan müctehid.
AHBÂRİYYE
İmâmiyye Şîası içinde, dinî hükümlerin tek kaynağı olarak sadece kendi imamlarının rivayetlerini esas kabul edenlere verilen ad.
USÛLİYYE
İmâmiyye Şîası geleneğinde dinî hükümlerin aklî istidlâl yoluyla elde edilebileceğini savunan ekol.
İlahiyat kısmı üzerine şerh yazdığı eser
eş-ŞİFÂ
İbn Sînâ’nın (ö. 428/1037) mantık ve nazarî felsefe disiplinlerine dair ünlü eseri.