TEŞBİH
Zâtı, sıfatları ve mâbud oluşu yönünden Allah ile yaratılmışlar arasında benzerlik kurma anlamında terim.
MÜCESSİME
Allah’ı cisim olarak düşünenleri veya O’na cismanî özellikler nisbet edenleri ifade eden bir terim.
HAŞVİYYE
Dinî konularda akıl yürütmeyi reddeden, nasların zâhirine bağlı kalmak suretiyle teşbih ve tecsîme kadar varan telakkileri benimseyenlere verilen ad.
GĀLİYYE
Daha çok Şîa’ya mensup olan ve aşırı düşünceler taşıyan gruplar için kullanılan, İslâm toplumu tarafından tasvip edilmemeyi belirten bir terim.
EHL-i BİD‘AT
Asr-ı saâdet’ten sonra ortaya çıkmış, şer‘î bir delile dayanmayan bazı inanç ve davranışları benimseyen gruplar anlamında bir tabir.
Müşebbihe'nin ilk temsilcilerinden biri
MUKĀTİL b. SÜLEYMAN
Kur’an’ı baştan sona kadar tefsir eden ilk müfessir.
Müşebbihe'nin ilk temsilcilerinden biri
BEYÂN b. SEM‘ÂN
Aşırı Şîa gruplarından Beyâniyye’nin kurucusu.
Müşebbihe'nin ilk temsilcilerinden biri
HİŞÂM b. HAKEM
Ca‘fer es-Sâdık ve oğlu Mûsâ el-Kâzım döneminde İmâmiyye kelâmının en önemli temsilcisi.
Müşebbihe'nin ilk temsilcilerinden biri
CEVÂLÎKĪ, Hişâm b. Sâlim
İmâmiyye Şîası’nın Mücessime’den sayılan ilk kelâmcılarından biri.