https://islamansiklopedisi.org.tr/esec-el-kindi
167’de (783) Kûfe’de doğdu. Küçük yaşta hadis tahsiline başlayarak Hüşeym b. Beşîr, Abdullah b. İdrîs, Ebû Bekir b. Ayyâş, Muhammed b. Fudayl gibi muhaddislerden faydalandı. Başta Buhârî olmak üzere Kütüb-i Sitte musannifleri, İbn Huzeyme, Ebû Hâtim er-Râzî, Ebû Zür‘a er-Râzî, İbn Ebû Hâtim gibi pek çok muhaddis kendisinden hadis öğrendi. Hâfızası güçlü, güvenilir bir muhaddisti. Yahyâ b. Maîn onun bazı zayıf râvilerden hadis aldığını söylemektedir. Buhârî biri el-Câmiʿu’ṣ-ṣaḥîḥ’te, dördü el-Edebü’l-müfred’de (nr. 369, 394, 443, 1211) olmak üzere ondan rivayet ettiği sekiz hadise çeşitli eserlerinde yer vermiştir. Müslim’in el-Câmiʿu’ṣ-ṣaḥîḥ’inde ise yetmiş rivayeti bulunmaktadır. Eşecc’in muhtelif eserleri olduğu kaynaklarda zikredilmekte, Zehebî onun bir ciltten ibaret olan Tefsîrü’l-Ḳurʾân adlı eserini gördüğünü söylemektedir. Rivayet ettiği bazı hadisleri ihtiva eden bir risâlesi de Dârü’l-kütübi’z-Zâhiriyye’de bulunmaktadır (Mecmua, nr. 18/10, vr. 211a-224a).
Eşec el-Kindî Rebîülevvel 257’de (Şubat 871) Kûfe’de vefat etmiş olup daha önce öldüğüne dair rivayetler doğru değildir.
BİBLİYOGRAFYA
İbn Ebû Hâtim, el-Cerḥ ve’t-taʿdîl, V, 73.
İbn Mencûye, Ricâlü Ṣaḥîḥi Müslim (nşr. Abdullah el-Leysî), Beyrut 1407/1987, I, 365.
Mizzî, Tehẕîbü’l-Kemâl, XV, 27-30.
Zehebî, Teẕkiretü’l-ḥuffâẓ, II, 501-502.
a.mlf., Aʿlâmü’n-nübelâʾ, XII, 182-184.
İbn Hacer, Tehẕîbü’t-Tehẕîb, V, 236-237.
Hediyyetü’l-ʿârifîn, I, 441.
Fuat Sezgin, Buhârî’nin Kaynakları Hakkında Araştırmalar, İstanbul 1956, s. 211.
a.mlf., GAS, I, 134.
Kehhâle, Muʿcemü’l-müʾellifîn, VI, 58.
Nüveyhiz, Muʿcemü’l-müfessirîn, I, 308.
Ziriklî, el-Aʿlâm (Fethullah), IV, 90.
