RİCÂLULLAH
İlâhî hakikatlerin mazharı olup âlemde tasarrufta bulunan gizli ve âşikâr Allah erleri anlamında bir tasavvuf terimi.
RİCÂLÜ’l-GAYB
Âlemde tasarruf sahibi gizli ve âşikâr velîler topluluğu.
İNSÂN-ı KÂMİL
Allah’ın her mertebedeki tecellilerine mazhar olan insan anlamında tasavvuf terimi.
VELÎ
Allah dostu anlamında bir tasavvuf terimi.
ŞEYH
Müridlere rehberlik yapan ve onları irşad eden kişi anlamında tasavvuf terimi.
FÜTÜVVET
Başlangıçta tasavvufî bir mahiyet taşırken XIII. yüzyıldan itibaren içtimaî, iktisadî ve siyasî yapılanmaya dönüşen kurum.
ABDAL
Tasavvuf ve İslâmî edebiyat alanlarında kullanılan bir terim.
BABA
Bazı mutasavvıflara, tarikat şeyhleriyle halifelerine veya meczuplara verilen bir unvan.
ATA
Türkçe’de “baba”, “dede” ve “ced” mânalarında kullanılan bir kelime.
DERVİŞ
Bir tarikata ve şeyhe bağlı olan mürid, sûfiyâne bir hayat yaşayan kişi.
DEDE
Anadolu’da kurulan bazı tarikatlarda belli bir mertebeye ulaşan dervişlere verilen unvan.
PÎR
Hak yolunda sâlike rehberlik yapan kimse ve tarikat kurucusu anlamında tasavvuf terimi.