https://islamansiklopedisi.org.tr/ahmed-efendi-siyahi
İstanbul’da doğdu; babasının adı Sâlih’tir. Türk nesta‘lik hattının ilk büyük üstatlarından biri olarak kabul edilmiş, rengi siyah olduğundan Siyâhî lakabıyla anılmıştır. Hattı, akrabası meşhur hattatlardan Tophâneli Mahmud Nûri’den öğrenerek icâzet aldı. Askerî kassâm başkâtibi olarak Defterdar Kılıç Ali Paşa ile Trabzon’a giderken Ağva sahilinde vefat etti. Himmetzâde Abdullah Efendi’nin, vefatına düşürdüğü tarih şöyledir: “Haşrda rû-sefîd ola Siyâhî-i elemdîde” (1099/1687-88). Nesta‘lik yazıdaki başarısından dolayı devrinin İmâd’ı olarak kabul edilmiştir. Aynı zamanda şair olan Ahmed Efendi pek çok hattat yetiştirmiştir; Durmuşzâde Ahmed Efendi bunların en meşhurudur.
Eserlerinin bir kısmı bazı müze ve özel koleksiyonlarda bulunmaktadır.
BİBLİYOGRAFYA
Suyolcuzâde, Devhatü’l-küttâb, s. 63.
Müstakimzâde, Tuhfe, s. 364.
Habîb, Hat ve Hattâtân, İstanbul 1306, s. 236.
Şevket Rado, Türk Hattatları, İstanbul, ts., s. 106, ayrıca bk. İndeks.
